ساعت هوشمند

تاریخچه ساعت هوشمند :

اسمارت واچ و اپل، هواوی و تعداد زیادی از شرکت‌های دیگر در سال‌های اخیر میلیون‌ها دلار برای فناوری ساعت‌های هوشمند هزینه کرده‌اند.

امروزه، ساعت هوشمند شاید شناخته‌شده‌ترین قطعه صنعت پوشیدنی‌ها باشد، گجتی که تقریباً مترادف با فناوری پوشیدنی شده است، و قطعه‌ای به همان اندازه بحث‌برانگیز و امیدوارکننده با فضای زیادی برای رشد.

با این حال، مفهوم ساعت هوشمند اصلا جدید نیست.

در واقع، تاریخچه ساعت های هوشمند به چندین دهه به گذشته بازمی گردد، زمانی که فناوری کامپیوتری هنوز در مراحل اولیه خود بود.

در سال 1972، شرکت ساعت همیلتون و شرکت Electro/Data اولین ساعت دیجیتال، یک نمونه اولیه LED به نام Pulsar را توسعه دادند.

پولسار که در طلای 18 عیار پیچیده شده بود، 2100 دلار فروخته شد.

با تعدیل تورم، این عدد در سال 2016 به 12300 دلار نزدیک می شود.

اگرچه کاربران برای دیدن زمان باید دکمه ای را فشار می دادند، Pulsar عملاً حوزه ساعت ها را متحول کرد و راه را برای جانشینان هوشمند خود هموار کرد.

حتی می توان استدلال کرد که این یک نقطه محوری در تاریخچه ساعت های هوشمند بود.

بلافاصله پس از آن، شرکت‌های مختلف ژاپنی شروع به آزمایش راه‌هایی برای معرفی محتوای بیشتر به ساعت‌ها کردند که به کاربران اجازه می‌داد تا اشکال بیشتری از داده‌ها را وارد یا مشاهده کنند. سیکو یکی از اولین شرکت هایی بود که در این زمینه پیشگام بود.

در سال 1983 آنها مدل معروف T001 را منتشر کردند که در فیلم اختاپوسی جیمز باند نیز دیده می شود.

ساعت به یک گیرنده تلویزیون قابل حمل متصل بود در حالی که صفحه نمایش 1 ¼ به دو قسمت جداگانه تقسیم شده بود.

قسمت بالایی برای ویژگی‌های استاندارد ساعت مانند نمایش زمان و تنظیم آلارم در نظر گرفته شده بود، اما قسمت پایین برای خروجی ویدیو استفاده می‌شد، البته با کیفیتی افتضاح.

در همان زمان، سیکو دیتا 2000 را منتشر کرد. این ساعت عنوان خود را از این واقعیت دریافت کرد که می‌توانست 2000 کاراکتر را ذخیره کند که می‌توان آن را از یک داک صفحه کلید خارجی وارد کرد. یک سال بعد، RC-1000 مشابه با ویژگی جدید قابل توجهی عرضه شد. توانایی اتصال به اکثر کامپیوترهای زمان.

با اتصال RC-1000 به Commodore 64 یا Apple II، کاربران می توانند با ساعت های خود تعامل داشته باشند و اطلاعات را به اشتراک بگذارند.

با این حال، شاید نزدیک ترین دستگاه به ساعت های هوشمند مدرن، کامپیوتر مچی RC-20 باشد.

این ساعت کوچک مجهز به ریزپردازنده 8 بیتی Z-80، 2 کیلوبایت رم و 8 کیلوبایت فضای ذخیره سازی بود.

این شامل برنامه های کاربردی برای زمان بندی، یادداشت ها، زمان های جهانی و ماشین حساب بود.