رولکس

تاریخچه کمپانی رولکس Rolex

آلفرد دیویس و برادر شوهرش هانس ویلسدورف شرکت Wilsdorf and Davis را که در نهایت به Rolex S.A تبدیل شد، در لندن، انگلستان، در سال 1905 تأسیس کردند.

فعالیت تجاری اصلی ویلسدورف و دیویس در آن زمان شامل واردات قطعات سوئیسی هرمان آگلر به انگلستان و قرار دادن آنها در جعبه های ساعت ساخته شده توسط دنیسون و دیگران بود.

این ساعت‌های مچی اولیه به بسیاری از جواهرات‌فروشان فروخته می‌شد که سپس نام خود را روی صفحه ساعت ها قرار دادند. اولین ساعت‌های ویلسدورف و دیویس معمولاً با علامت “W&D” در داخل قاب ساعت معروف شدند.

در سال 1908، ویلسدورف علامت تجاری “Rolex” را به ثبت رساند که نام تجاری ساعت های Wilsdorf و Davis شد. او دفتری را در La Chaux-de-Fonds، سوئیس افتتاح کرد.

ویلسدورف می خواست نام تجاری به راحتی در هر زبانی قابل تلفظ باشد و به اندازه کافی کوتاه باشد که روی صفحه ساعت قرار گیرد.

او همچنین فکر می‌کرد که نام «رولکس» مربوط به آنوماتوپوئیک است، و به نظر می‌رسد که صدایی شبیه یک ساعت در حال زخم شدن است.

در نوامبر 1915، شرکت نام خود را به Rolex Watch Co. Ltd. تغییر داد.در سال 1919، هانس ویلسدورف شرکت را از انگلستان به ژنو، سوئیس منتقل کرد، زیرا مالیات‌های سنگین پس از جنگ بر واردات کالاهای لوکس و عوارض بالای صادراتی نقره و طلای مورد استفاده در قاب‌های ساعت وضع می‌شد. در سال 1920 نام شرکت رسما به Montres Rolex S.A و بعدا به Rolex S.A تغییر یافت.

با توجه به نگرانی های اداری، ویلسدورف توجه شرکت را به یک چالش بازاریابی معطوف کرد:این چالش نفوذ گرد و غبار و رطوبت در زیر صفحه و تاج، که به حرکت آسیب رساند. برای رفع این مشکل، در سال 1926، کیس ساز شخص ثالث، ساعت مچی ضد آب و ضد گرد و غبار را برای رولکس تولید کرد و نام «Oyster» را به آن داد. حق ثبت اختراع اصلی منسوب به Paul Perregaux و Georges Peret، که اجازه تنظیم ساعت را می داد و در عین حال محافظت در برابر نفوذ آب را حفظ می کرد، توسط Rolex خریداری شد – نه اختراع شده و به شدت به بازار عرضه شد.

این ساعت دارای یک محفظه مهر و موم شده بود که محافظت بهینه را برای حرکت فراهم می کرد.

به عنوان نمونه، رولکس مدل‌های Oyster را در آکواریوم‌ها غوطه‌ور کرد و آن‌ها را در پنجره‌های مراکز فروش اصلی خود به نمایش گذاشت. در سال 1927، مرسدس گلیتز، شناگر بریتانیایی، کانال مانش را با صدف روی گردنبندش شنا کرد و اولین سفیر رولکس شد.

برای جشن گرفتن این شاهکار، رولکس یک آگهی تمام صفحه در صفحه اول دیلی میل برای هر شماره به مدت یک ماه منتشر کرد و موفقیت ساعت را در طول ده ساعت شنا به اضافه اعلام کرد.

در سال 1931، رولکس یک مکانیزم خود سیم پیچی به نام روتور دائمی را به ثبت رساند، صفحه ای نیمه دایره ای که برای حرکت آزادانه به گرانش متکی است. به نوبه خود، ساعت Oyster به عنوان Oyster Perpetual شناخته شد.

ویلسدورف پس از مرگ همسرش در سال 1944، بنیاد هانس ویلسدورف را تأسیس کرد، یک تراست خصوصی، که در آن تمام سهام رولکس خود را ترک کرد و اطمینان حاصل کرد که بخشی از درآمد شرکت صرف امور خیریه می شود، سرانجام ویلسدورف در سال 1960 درگذشت،اما کمپانی رولکس تا به امروز به فعالیت خود ادامه داد.