راهنمای ساعت رسمی کلاسیک و چرا همیشه در مد خواهد بود 0385
چیزی غیرقابل توضیح در مورد جذابیت یک ساعت با لباس کلاسیک و لذتی که برای استفاده کننده به ارمغان می آورد، وجود دارد، حتی اگر رقابت برای ساعت های پیچیده در جهان هورلوژی بالا ادامه داشته باشد.
ساخته شده در فلزات گرانبها با پروفیل های باریک، و ارائه زمان سنجی ساده و سه دست.
آنها همیشه در میان کلکسیونرها مورد احترام خواهند بود.
در اینجا راهنمایی در مورد آنچه که یک ساعت رسمی ایده آل را تشکیل می دهد و عناصری که باید به آنها توجه کرد آورده شده است .
کوکو شانل زمانی گفت: «ظرافت یعنی امتناع». این کلمات در اعماق جهان هورلوگری بالا وجود دارد، جایی که ارزش واقعی یک ساعت با میزان دوری از افراط و تفریط اندازه‌گیری می‌شود. در حالی که نظم موجود، پیچیدگی هایی را می طلبد – برای اینکه برندها تسلط خود را در هنر سنتی ساعت سازی خوب به نمایش بگذارند –
هرگز نباید قدرت یک زمان سنج ساده سه دستی را دست کم گرفت که برای رسیدن به آن زمان و مهارتی معادل، اگر نگوییم بیشتر، نیاز دارد.
زندگی در واقع، در دو سال گذشته، تقاضای فزاینده ای برای عوارض وجود داشته است –
کرنوگراف محبوب ترین است، همانطور که در نمایشگاه های ساعت سالانه دیده می شود –
که در دو سال گذشته به دلیل همه گیری همه گیر به صورت آنلاین برگزار شده است.
. بنابراین، وقتی برندها به بازگشت به اصول اولیه متوسل می‌شوند، با راه‌اندازی ساعت‌هایی که از همه پیچیدگی‌ها بی بهره هستند، می‌توان گفت که این واقعاً یک شاهکار شگفت‌انگیز در میان ناوگان زمان‌سنج‌های فنی پیشرفته است.
یک اکسسوری پیچیده که جذابیت یک لباس رسمی را افزایش می دهد – ساعت رسمی شاید تنها قطعه جواهرات واقعی است که یک مرد در کلکسیون خود برای ست کردن با لباس های مختلف برای رویدادهای مهم دارد.
یک اکسسوری پیچیده که جذابیت یک لباس رسمی را افزایش می دهد، ساعت لباس شاید تنها قطعه جواهرات واقعی است که یک مرد در مجموعه خود دارد تا با لباس های مختلف برای رویدادهای مهم ست شود.
این به این دلیل است که مردان تمایل دارند آنقدر که معمولاً زنان استفاده می‌کنند، لباس‌های بیانی نداشته باشند.
از این رو، انتقال تمام آن احساساتی که شاید یک گردنبند استادانه ممکن است برای یک زن انجام دهد، برای ساعت اهمیت بیشتری پیدا می کند.
با این حال، یک ساعت رسمی یک ساعت معمولی نیست و برای ارتقاء لباس های رسمی استفاده می شود، که اغلب حتی به قطعات سرمایه گذاری ترجمه می شود.
آنها اغلب میراثی هستند که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شوند و برای آنها ارزشمند هستند.
در اینجا Junghans Meister Automatic 38mm، ساعتی براق و مینیمالیستی با بدنه ای با روکش PVD از جنس استنلس استیل و طلایی است که با مشخصات باریک، شاخص ها و عملکرد زمان سنجی سه دست، تجسم کاملی از یک ساعت لباس کلاسیک است.
پتک فیلیپ Calatrava با خطوط خالص خود به عنوان ماهیت اصلی ساعت مچی گرد و یکی از بهترین آرشایپ های یک ساعت رسمی کلاسیک شناخته می شود.
ظرافت و کمال کمتر آن را همچنان به گزینه ای بسیار مورد توجه در میان کلکسیونرها تبدیل کرده است.
واشرون کنستانتین Les Historiques 1955، یک ساعت مچی فوق العاده باریک که از طلای زرد 18 عیار یا پلاتین ساخته شده است،
نمونه بارز دیگری از ظاهر و احساس یک ساعت با لباس سنتی است.
به عبارت دیگر، باید جذابیت وینتیج داشته باشد، باید یکی را در زمان به عقب برگرداند و جذابیت مینیمالیستی را تراوش کند.
ساعت رسمی: نگاه به گذشته
بر خلاف کرنوگراف یا ساعت غواصی – که به ورزش ها یا فعالیت های خاص اختصاص دارد – هیچ قاعده ای برای تعریف ساعت های رسمی وجود ندارد.
در عصر امروز، قطعا هیچ قانونی وجود ندارد و همه ما برای شکستن آنها و به چالش کشیدن هنجارها هستیم.
حتی در مورد ساعت های زنانه نیز تغییری رخ داده است.
زنان دیگر فقط از قطعات کوچک یا ساعت‌های کوارتز استفاده نمی‌کنند، در حالی که حتی ساعت‌های فوق اسپرت را با مجموعه‌های رسمی جفت می‌کنند و بالعکس.
با این حال، اگر کسی بخواهد ظاهری از چیزها پیدا کند و بفهمد این ساعت ها دقیقاً در کجا قرار می گیرند، مطمئناً امتحان کردن ضرری ندارد.
مقدمه اصلی راهنمایی یک ساعت رسمی نسبتاً ساده است –
باید آنقدر نازک باشد که به راحتی زیر کاف آستین محو شود، به اندازه کافی ظریف باشد تا لباس را بدون غلبه بر آن تقویت کند و به کدهای طراحی کلاسیک پایبند باشد تا همیشه در مد باشد.
یک ساعت با لباس سنتی باید جذابیتی قدیمی داشته باشد، باید آن را به گذشته منتقل کند و جذابیت مینیمالیستی را به نمایش بگذارد، درست مانند ساعت‌های اتوماتیک Frederique Constant Slimline که ظرافت خود را مجذوب خود می‌کنند.
در حالی که ساعت‌های رسمی در اوایل قرن بیستم ظاهر شدند، منشأ آنها به زمان بیشتری برمی‌گردد.
در دوران ویکتوریا، لباس برای هر دو جنس به طور کلی حجیم بود، از لایه های زیادی تشکیل شده بود و ماهیت استادانه ای داشت.
این اجازه می دهد تا فضای کافی برای پنهان کردن ساعت های جیبی در محدوده ایمن جیب های کت یا کت وجود داشته باشد.
با پیشرفت در فناوری و تغییر چهره ترجیحات ستارگان، ساعت‌های جیبی جای خود را برای ساعت‌های مچی باز کردند در حالی که لباس‌های حجیم‌تر با برش‌های تمیزتر و شیک‌تر جایگزین شدند.
همانطور که تمرکز روی لباس پوشیدن تند و تیز شد، این در نهایت جای خود را به ظهور کت و شلوار دو تکه داد –
ظاهری ساده و در عین حال ساده که مورد استقبال آقایان و اشراف قرار گرفت.
سیلوئت‌های مناسب دیگر نمی‌توانست فضایی را برای ساعت‌های جیبی حجیم فراهم کند و این به ساعت‌سازان اجازه می‌داد تا ابعاد را نیز آزمایش کنند تا تکرارهای محتاطانه و باریک‌تری ایجاد کنند که «بی‌صدا» مکمل لباس مردان باشد و در عین حال نشان‌دهنده ثروتمندی آنها باشد.
مقدمه اصلی راهنمایی یک ساعت لباس نسبتاً ساده است – باید آنقدر نازک باشد که به راحتی زیر سرآستین محو شود، به اندازه کافی ظریف باشد تا لباس را بدون غلبه بر آن تقویت کند، و به کدهای طراحی کلاسیک پایبند باشد تا همیشه در مد باشد.
این یک واقعیت شناخته شده است که پیشرفت‌های نظامی همچنین به پیشرفت‌ها در زمینه ساعت‌شناسی کمک کرد، زیرا سربازان دیگر نمی‌توانستند ساعت‌های جیبی حجیم و غیر ارگونومیک را در میدان نبرد حمل کنند.
در اوایل قرن بیستم، ساعت‌های مچی محبوبیت زیادی به دست آوردند زیرا در طول جنگ جهانی اول به طور گسترده توسط پرسنل نظامی مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
در واقع، آنها پس از جنگ تبدیل به یک بیانیه مد شده بودند و هم مرد و هم زن می خواستند ساعت های بیشتری را به مجموعه شخصی خود اضافه کنند.
با این حال، چالش این بود که آنها را محکم‌تر، براق‌تر و سبک‌تر کنیم.
در حالی که قاب های گرد در فلزات گرانبها مانند طلا محبوب ترین بودند، ظهور دوره آرت دکو در دهه 1920 نیز بر ساعت سازان تأثیر گذاشت تا از طرح های قابل پیش بینی دور شوند. آزمایش بیشتر با اشکال هندسی مختلف، که باعث ایجاد کیس های مستطیلی، مربعی، بشکه ای یا تونیو، ساخته شده از مواد مدرن مانند آلومینیوم، فولاد ضد زنگ و حتی باکلیت، با صفحه هایی که اغلب از نقوش آفتاب، شیشه های رنگی و لاک استفاده می کنند.
با این حال، شاخص ها همیشه با اعداد عربی ساده یا نشانگرهای ساعت ساده حداقل بودند.
برخی از نمادین‌ترین ساعت‌هایی که ساخته شده‌اند، ساعت کارتیه تانک و Jaeger-LeCoultre Reverso هستند که به راحتی از طریق ساختار منحصر به فرد خود قابل شناسایی هستند.
بنابراین تلاش برای تولید ساعت‌های شیک‌تر و باریک‌تر باعث شد ساعت‌سازان به دنبال ظرافت باشند – یکی از ویژگی‌های بارز ساعت‌های لباس‌دار، و اینگونه به وجود آمدند. همچنین جالب است بدانید که صرفاً به این دلیل که ساعت‌سازان مینیمالیسم را در این ساعت‌ها انتخاب می‌کردند، به‌هیچ‌وجه هزینه تولید را کاهش نمی‌داد زیرا یک ساعت نازک‌تر به مهارت و نوآوری بیشتری نیاز داشت – اغلب هزینه‌های تولید را افزایش می‌داد.
چه عناصری یک ساعت لباس را تشکیل می دهد؟
برای بسیاری از متخصصان ساعت، قوانین بسیار سختگیرانه ای در مورد گرد کردن ساعت های رسمی وجود دارد.
در حالی که ممکن است معافیت های خاصی وجود داشته باشد، و همیشه جایی برای تفسیر وجود دارد، اکثر آنها در مورد ویژگی های تعیین کننده خاص در یک صفحه هستند. توافق جهانی وجود دارد که یک ساعت لباس معمولی باید باریک، ظریف، هم از نظر طراحی و هم در مکانیک ساده باشد، ممکن است از فلز گرانبها ساخته شود و بیشتر بر روی یک بند چرمی باکیفیت ارائه شود.
حتی رنگ صفحه باید به طور ایده آل سیاه، سفید، نقره ای، بژ یا رنگ های خنثی دیگر باشد.
عارضه‌ها یک «نه نه» جدی هستند، فقط با زمان‌سنجی منظم دو یا سه دستی، بیانیه‌ای و پنجره‌ای برای تاریخ ارائه می‌دهند – اگر واقعاً می‌خواهید پیشرفت کنید.
برخی از ساعت سازان حتی برای یک دیسک فاز اصلی ماه نیز آزادی عمل قائل می شوند، اما این موضوع بعداً گنجانده شد. بیایید از نزدیک به برخی از این ویژگی ها نگاه کنیم.
یک مورد از تناسب: ضخامت و قد همیشه باید نمایه باریکی ایجاد کند
ما نمی توانیم به اندازه کافی تکرار کنیم که یک ساعت رسمی ایده آل باید باریک باشد.
پس از همه، آن را به قصد پوشیدن زیر یک کت و شلوار مناسب یا تاکسیدو ساخته شده است.
اینجاست که تناسبات قاب ظاهر می‌شود، زیرا ساعت باید بی‌صدا زیر کاف بماند، بدون اینکه حرکات دست را محدود کند یا باعث تجمع نامناسب در اطراف آن ناحیه شود.
ضخامت ایده آل 15 میلی متر است، در حالی که قطر باید بین 33 میلی متر تا 41 میلی متر باشد.
گرند سیکو اصلی که در سال 1960 عرضه شد، شاید نمونه عالی دیگری باشد.
این یک زمان‌سنج ساده سه دستی است که در یک جعبه طلایی 14 عیار به ابعاد 35 میلی‌متر راه اندازی شد.
این یک حرکت مکانیکی باریک و دقیق را در خود جای داده بود که با بالاترین استانداردهای بین المللی زمان سنجی مطابقت داشت.
گرند سیکو اصلی، که در سال 1960 عرضه شد، یک نمونه عالی از یک ساعت با لباس سنتی است.
این یک زمان‌سنج ساده سه دستی، در یک جعبه طلای 14 عیار گرد با ابعاد 35 میلی‌متر به فضا پرتاب شد.
این یک حرکت مکانیکی باریک و دقیق را در خود جای داده بود که بالاترین استانداردهای بین المللی زمان سنجی را برآورده می کرد .
این طرح همیشه سبز حتی امروز نیز در حال تولید است و در واقع، آنچه در آن زمان به عنوان یک مدل شروع شد، اکنون به یک برند مستقل تبدیل شده است.
در میان ساعت‌های مدرن‌تر، Girard-Perregaux 1966 مجموعه‌ای است که از ساعت‌های کلاسیک از نظر عملکرد و خطوط تشکیل شده است: بدنه گرد بسیار نازک، کاملاً صیقلی، گنبدی نرم با خطوط منحنی (لنگ، قاب، شیشه و قاب پشتی).
ویژگی‌های طراحی همیشه سبز گرند سیکو در ساعت‌های آنها استفاده می‌شود، حتی امروزه، درست مانند این قطعه از مجموعه Elegance آنها، که توسط کالیبر 9R31 Spring Drive با سیم پیچ دستی هدایت می‌شود.
این صفحه با الهام از دریاچه سووا که در طول زمستان یخ زده است، ظاهری اثیری دارد و به زیبایی تمام شده است.
بند نیز برای حداکثر راحتی پوشیدن کاملاً با کیس ادغام شده است.
علیرغم این واقعیت که این مجموعه به نام یک سال خاص نامگذاری شده است، این مجموعه با ساعت های اتوماتیک خالص و گرد خود که با قاب های بسیار نازک متمایز می شوند، به طرز قابل توجهی جاودانه است.
ساخته شده در مواد گرانبها برای طرح های همیشه سبز
مواد به کار رفته در این زمان سنج های باریک عامل مهم دیگری است.
در حالی که به طور سنتی فقط از طلای زرد یا سفید برای ساخت قاب این ساعت ها استفاده می شد، پس از آن حتی پلاتین و رزگلد نیز به صفوف فلزات مطلوب پیوستند.
از آنجایی که این ساعت‌ها اساساً ساعت‌هایی بودند که برای مناسبت‌های خاص ساخته می‌شدند، ساعت‌سازان نهایت دقت را داشتند که فقط بهترین‌ها را به مشتریان خود ارائه دهند. با این حال، قاعده نانوشته سرانگشتی ثابت می ماند: فقط فلزات سطح بالا اما به گونه ای طراحی شده اند که کمتر به نظر برسند.
Omega DeVille Trésor این موضوع را به زیبایی نشان می دهد، زیرا در سال 1949، زمانی که برای اولین بار به بازار عرضه شد، طوفانی در جهان طوفان یافت.
این نام به “گنج” موجود در داخل ساعت اشاره دارد – کالیبر افسانه ای 30 میلی متری، باریک و در عین حال بسیار دقیق.
این در یک جعبه طلایی زیبا به ابعاد 37.5 میلی متر بسته بندی شده بود که در آن زمان با استانداردهای ساعت شناسی بزرگتر بود.
این مجموعه شاهد تحول قابل توجهی بوده است اما هنوز هم زیبایی شناسی ساعت های رسمی را حفظ کرده است.
البته در حال حاضر برندها از فولاد ضد زنگ نیز استقبال کرده اند، اما بیشتر تولیدکنندگان هنوز فلزات گرانبها را بر هر چیز دیگری ترجیح می دهند.
علاوه بر این، تنها تزئینی که مجاز است یک کابوچون – یک سنگ قیمتی صیقلی – روی تاج است.
نام امگا DeVille Trésor که در سال 1949 راه اندازی شد، اشاره به “گنج” موجود در داخل ساعت – کالیبر افسانه ای 30 میلی متری –
بسته بندی شده در یک قاب طلایی زیبا دارد.
این مجموعه شاهد تحول قابل توجهی بوده است اما هنوز هم زیبایی شناسی ساعت های لباس را حفظ کرده است.
آشفتگی را پاک کنید: صفحه های تمیز با زمان سنجی سه دستی اساسی ضروری هستند
یک ساعت رسمی کلاسیک همچنین به دلیل صفحه ساده، ظریف و شیک خود متمایز است، که خیلی شلوغ نیست و به فرد اجازه می دهد ساعت را به گونه ای که باید ساخته شده است تحسین کند – با هدف پیگیری صرف زمان. آنها می گویند که چهره یک شخص چیزهای زیادی در مورد آنها می گوید، صفحه ساعت یا صفحه ساعت چیزی است که برند سعی دارد به خریدار خود منتقل کند.
نباید افراط و تفریط وجود داشته باشد – هیچ تزئین اضافی که می تواند باعث حواس پرتی یا ویژگی های اضافی در جایی که به نظر می رسد بیش از حد روی صفحه وجود دارد وجود نداشته باشد.
نمایه ها باید از نوع باتوم ساده یا اعداد عربی یا رومی باشند.
دست ها همچنین باید به شکل برگ یا شمشیر شکل باشند تا خطوط تیز طراحی کلی کیس را تکمیل کنند.
سفید، بژ، مشکی و آبی سرمه ای انتخاب های دیرینه ای بوده اند، زیرا مکمل فلزات گرانبها و همچنین ساعت برای درخشش در تمام شکوه خود هستند.
با برخی از خیره‌کننده‌ترین ساعت‌ها در تجارت، ساعت مفهومی Endeavor Center Seconds آنها در طلای قرمز هنجارهای سنتی در مورد نحوه بستن ساعت‌های رسمی را نادیده می‌گیرد، اما همچنان می‌تواند معیارها را برآورده کند.
این صفحه به دلیل صفحه ساده و بدون درهم و برهمی رنگ آبی خود که فورا توجه افراد را جلب می کند متمایز است.
یک ساعت رسمی کلاسیک همچنین به دلیل صفحه ساده، ظریف و ظریف خود متمایز است، که خیلی شلوغ نیست.
نمایه ها باید از نوع باتوم ساده باشند یا اعداد باید عربی یا رومی مانند این ساعت کارل اف. بوچرر آداماوی باشند.
جایی برای عوارض وجود ندارد
بیایید با آن روبرو شویم: زمانی که عوارضی به وجود می‌آیند، ساعت‌های رسمی دیگر از کار افتاده‌اند.
در این صورت باید به سادگی یک کرنوگراف برای یک فعالیت خاص یا شاید حتی یک تایمر جهانی انتخاب کنید.
ایده داشتن یک ساعت رسمی، زنده نگه داشتن جذابیت قدیمی با زمان سنجی سه دستی و مراقبت از ساعت های سپری شده است.
با این حال، یک مکتب فکری وجود دارد که از پیچیدگی‌ها حمایت می‌کند، اما فقط از بالاترین نوع – جایی که چیزی کمتر از یک توربیلون، تقویم دائمی یا تکرارکننده دقیقه‌ای نمی‌تواند انجام دهد.
و ما این را در برخی از خیره‌کننده‌ترین خلاقیت‌های Breguet و حتی IWC دیده‌ایم، جایی که آنها کدهای ساعت لباس را با وجود عوارض سرگیجه‌آور حفظ کرده‌اند، اما این فنجان چای همه نیست، درست است؟ بنابراین، یک پنجره تاریخ یا یک فاز ماه یا حتی عملکرد یک ثانیه کوچک تمام چیزی است که بیشتر روی صفحه ساعت لباس پیدا می کنید و از منظر طراحی منطقی است.
Parmigiani Tonda 1950 با رنگ رزگلد به دلیل ثانیه شمار زیبای خود در ساعت شش متمایز است، و صفحه آن به همان زیبایی که می شود به نظر می رسد.
